بررسی آسکوربات و گلیسین بتائین و اثر توام آنها بر روی رنگیزه های فتوسنتزی، پروتئین، قندهای محلول و فعالیت آنزیم کاتالاز در گیاه نخود (.cicer arietinum l) تحت تنش شوری خاک

آسکوربیک اسید فراوان ترین و قوی ترین آنتی اکسیدان در گیاهان است که می تواند اثر گونه های اکسیژن فعال را کاهش دهد. گلیسین بتائین نیز به عنوان یک اسمولیت سلول ها و بافت ها را در کاهش آب حمایت می کند.جهت بررسی اثر آسکوربات و گلیسین بتائین و اثر توام آنها بر فیزیولوژی گیاه نخود (cicer arietinum l.) تحت تنش شوری خاک (ec=8 ds/m) 15 بذر در هر گلدان کاشته شد و آزمایش های مربوط در 4 تکرار انجام گردید. ابتدا آسکوربات گلیسین بتائین با غلظت های مختلف به ترتیب ۰، ۱۰۰، ۲۰۰ پی پی ام وmm ۰، ۵، ۱۰ میلی مولار در هنگام غروب و به فاصله زمانی یک هفته از هم در مرحله ۶ تا ۸ برگی به صورت محلول پاشی بکار برده شدند. نتایج نشان داد آسکوربات و گلیسین بتائین باعث افزایش میزان کلروفیل a و b شد ولی در اثر توام آنها افزایشی مشاهده نشد. اثر هر دو تیمار باعث کاهش فعالیت کاتالاز و پروتئین اندام هوایی و ریشه گشت .همچنین میزان پروتئین ریشه در کاربرد توام آسکوربات و گلیسین بتائین افزایش یافت. در برخی از تیمارهای توام نیز افزایشی در میزان قند های محلول در ریشه و اندام هوایی مشاهده شد.